Συνέντευξη στις Times of India έδωσε ο Ιταλός τεχνικός της Sampdoria, Claudio Ranieri, όπου μεταξύ άλλων ανάφερε ότι θα είναι παράξενο και αφύσικο που δεν θα υπάρχει κόσμος στις εξέδρες.
Συγκεκριμένα, ο Ιταλός προπονητής δήλωσε “Έχουμε επιστρέψει στις προπόνηση πριν λίγες μέρες και περιμένουμε πλέον από την κυβέρνηση να αποφασίσει πότε μπορεί να επανεκκινήσει το πρωτάθλημα. Υπάρχουν πολλά πράγματα που πρέπει να σκεφτούμε, ξεκινώντας από ιατρικά θέματα και θέματα υγείας, Κανείς δεν ξέρει ακόμα ποιές ακριβώς θα είναι οι συνέπειες για τους παίκτες που ίσως βρεθούν θετικοί στον κορονοϊό. Προχωρούμε με προσοχή, πράγμα που σημαίνει πολλά τεστ και παρακολούθηση παικτών σε καθημερινή βάση. Οι συνήθειες μας έχουν επίσης αλλάξει. Ως προπονητές, για παράδειγμα, πρέπει να συνεχίσουμε να φοράμε προστατευτική μάσκα στο γήπεδο. Εάν το πρωτάθλημα συνεχιστεί, θα παίζουμε πολλά παιχνίδια σε σύντομο χρονικό διάστημα, σχεδόν πάντα τρία την εβδομάδα. Και, θα είναι το καλοκαίρι, την πιο καυτή εποχή του χρόνου. Δεν υπάρχουν παρόμοιες περιπτώσεις στο παρελθόν που μπορούν να μας βοηθήσουν. Θα πρέπει να επικαλεστούμε την κοινή λογική και την ικανότητά μας να προσαρμοζόμαστε. Ευτυχώς, έχει εγκριθεί ο κανόνας πέντε αλλαγών. Ήμουν υπέρ και είμαι σίγουρος ότι θα μας βοηθήσει. Αν συνεχίσουμε, τα παιχνίδια θα διεξάγονται πίσω από κλειστές πόρτες και το ποδόσφαιρο χωρίς οπαδούς δεν είναι ποδόσφαιρο. Θα παίζουμε για τους τρεις βαθμούς σε άδεια γήπεδα.”
Σε ερώτηση για το αν θα είναι παράξενο το γεγονός ότι θα παίζουν χωρίς κόσμο, ο Ranieri δήλωσε, “Όπως έχω ήδη πει, θα είναι μια παράξενη, νέα και αφύσικη κατάσταση. Ελπίζω να μπορέσουμε να επιστρέψουμε στην κανονικότητα σύντομα. Κάθε άθλημα χωρίς το πάθος και την υποστήριξη των οπαδών δεν είναι το ίδιο. Είναι κάτι παρόμοιο στο τένις όταν υπάρχει το χειροκρότημα μετά τη κατάκτηση ενός πόντου, ή όταν ένας δρομέας 200 μέτρων παίρνει την ώθηση από τους φιλάθλους στην κερκίδα, ή όταν ένας ποδηλάτης πρέπει να ανέβει με το πλήθος να τους επευφημεί, έτσι δεν είναι; Οι αθλητές δεν είναι ρομπότ και ζουν για να έχουν αυτά τα συναισθήματα που κυλούν στις φλέβες τους και να τα παράγουν για τον εαυτό τους και για αυτούς που τους παρακολουθούν. Δεν συμμετείχα ποτέ σε έναν αγώνα πίσω από κλειστές πόρτες όταν ήμουν ποδοσφαιριστής, αλλά μου συνέβη μερικές φορές ως προπονητής, πιο πρόσφατα με τη Sampdoria στις 8 Μαρτίου πριν σταματήσουν τα πάντα. Δεν το αισθανόμασταν σαν παιχνίδι εντός έδρας, όπου οι οπαδοί παίζουν πάντα βασικό ρόλο και είναι πίσω από την ομάδα, ακόμα και όταν όταν το σκορ δεν είναι υπέρ μας. Είναι σαν να είναι και αυτοί στο γήπεδο. Δεν θα έχουμε αυτό το συναίσθημα για λίγο καιρό και σίγουρα θα μας λείψει.
Διαβάστε όλη την συνέντευξη εδώ.
